Mnie o dziwo inspirują zatarte czasem wspomnienia z dzieciństwa. Kiedy sobie myślę, jak ogromną miałam wtedy wyobraźnię to aż dziwi mnie brak weny w moim wykonaniu. Przypominam więc sobie chwile, w których moim największym problemem była ilość kamyczków jaką zniosę do domu i heja. Z miejsca mam mnóstwo siły do działania. Może to zakrawać na dziwaczną autoterapię, ale zważcie na fakt, że jesteśmy teraz wręcz zalewani koniecznością bycia najlepszym i najfajniejszym, zarabianiem mnóstwa kasy i bezlikiem innych pierdół, którymi - moim zdaniem - nie powinniśmy się jeszcze przejmować, bo szkoda życia

Inspirują mnie też zdjęcia, co nie jest rzeczą dziwną w przypadku mojej, nazwijmy to, profesji. Niekoniecznie muszą być to dzieła mistrzów (choć uwielbiam mroczne fotografie Sarah Moon, wdzięczne i bajkowe zdjęcia Sally Mann lub kontrowersyjne, ale piękne zarazem fotografie Nan Goldin). Uwielbiam przeglądać albumy rodzinne. Lubię też podglądać twórczość ludzi totalnie początkujących - uwielbiam ich pasję będącą akurat w apogeum rozkwitu

No i filmy! Kiedy widzę, jak zagmatwana jest "Incepcja" bądź "Following" Nolana, nabieram ochoty na poświęcenie paru dobrych miesięcy na rzecz pracy o podobnej linii fabularnej. No ja się pytam: ile nocy nie przespał, żeby wytworzyć równoległy świat i panujące w nim zasady?

A czasami wystarczy zjeść kanapkę z nutellą i wena przychodzi sama.

Dobra , moją najdziwniejszą inspiracją jest...

National Geographic. Oglądam, przerzucam, a mój mózg przetwarza na nowe krainy i miejsca. Kolejna dziwna inspiracja- stare podręczniki od biologi, historii i fizyki- czytam naukowy bełkot a potem próbuję przerobić to na swoje.

Kolejna rzecz- słowniki i języki. Odkąd pamiętam zawsze uczyłam się przynajmniej dwóch języków. Język zawiera ( w moim mniemaniu) całą historię światów i stworzeń. To jak mówią, jak coś nazywają etc. to dla mnie niesamowicie ważne. Kiedyś wymyślę jakiś własny. Mam co prawda język smoków ale on bazuje na szwedzkim i łacinie( A ... jeżeli by was interesowało jak brzmi smoczy, to wrzućcie sobie w google tłumacz(max dwie linijki) włączcie szwedzki i polecenie czytaj. Pisząc to bazowałam na fonetyce szwedzkiej, lubię te ich długie samogłoski i pasowało mi do smoczego) i brzmi mniej więcej tak jak chciałam.

Hm, muzyka. Oczywiście musi być muzyka. Np.
http://www.youtube.com/watch?v=Z6f9xLbHzso
http://www.youtube.com/watch?v=4uOxOgm5 … re=related
http://www.youtube.com/watch?v=asDXpfFM … ure=relmfu - Chopin i wszystkie jego nokturny.
http://www.youtube.com/watch?v=LlvUepMa … ure=relmfu - Debussy, chyba jedyna rzecz, w której zgadzam się z tą kobietą od świecących wampirów. ( z tego co pamiętam ośmielili  się użyć jego muzyki do filmu)
http://www.youtube.com/watch?v=rAERQ92D … ure=relmfu Brahms ^^ śmieszny taki
http://www.youtube.com/watch?v=PHRkR4YPfBs - Tchaikovsky jest chyba najlepszy. Czarodziej.
http://www.youtube.com/watch?v=Cg1dMpu4v7M


http://www.youtube.com/watch?v=psgypnpM810 - tego słuchałam gdy pisałam ostatni rozdział Doda

http://www.youtube.com/watch?v=MbPX4xrKNlM  a to do walki serio

piosenek raczej nie słucham ale... hm ... np. to

http://www.youtube.com/watch?v=jPnN_zDwKng - To miała być piosenka, którą miała śpiewać Filia zamiast pieśni wilków( jak byłam mała mieszkaliśmy w Szwecji i nauczyłam się tam podobnej piosenki i kojarzyła mi się miło ) ale się rozmyśliłam ^^"

http://www.youtube.com/watch?v=WM0VcSEi3rc - kojarzy mi się z Filią . I chyba jakoś mi pasuje na zakończenie Klucza.

http://www.youtube.com/watch?v=D4Nn2_01oAU na to miałam fazę jak zaczynałam pisać Klucz. Czemu? Nie wiem


No i poezja ...

„Gdybym miał niebios wyszywana szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz jestem nędzarzem, posiadam tylko marzenia,
rozsiałem je u twych stóp.
Stąpaj lekko, gdyż stąpasz po moich marzeniach”
William Butler Yates, „Marzenia”

Jej wdzięczna dusza, która tak bezwiednie
Przed czasem z śmiercią może wejść w przymierze,
    Jeśli ma zostać nagrodzona szczerze,
    Na Niebie dary winna zyskać przednie

Petrarki.

No i oczywiście sonety Szekspira- to klasa. No i Norwid, Leśmian. No i poezja starożytna, z którą najwięcej miałam do czynienia. Safona oczywiście ^^ Horacy, Katullus (ah jego Odi et amo- Nienawidzę i kocham. Czemu tak się dzieje -Spytasz. Nie wiem. Lecz czuję, że tak jest. I cierpię), Marcjalis, Lukan, Enniusz, Anythe.

I na koniec obrazy. Beksińki, Enrico Donati, Salvador Dalí tak lubię surrealizm. I jeszcze Stefan Lochner, Hieronim Bosch, Jan van Eyck

Fajnie macie, że potraficie tak konkretnie określić, co was inspiruje. Mam trochę trudniej, bo na mnie inspiracja napada z nienacka, jak przyczajony dres w bramie.

Czasem kryje się w książkach. Czasem w filmach. Czasem w mitologii. Czasem w jednym słowie.
W obrazach, awatarach, snach i wspomnieniach.
Z tym, że ja jestem wybredna. Jak już chcę jakiś fascynujący wątek wykorzystać, to robię dokładny research.

Najbardziej jednak inspirują mnie rozmowy z Sinah, mimo wszystko. Jakoś tak, nadajemy na podobnej fali.

Do ficów o Slayersach zainspirowały mnie przygotowania maturalne. I oczywiście inne fice, ktore pochłaniałam jak nałogowiec. A łatwe to nie było, bo trzeba je sobie było w szkole zgrać i na dyskietce do domu przynieść...
Złamałam się i pierwszego opublikowałam na jakiś tydzień przed pisemnym polskim, na Fanslayers.
Oprócz tej ''metody na stresa'' inspirująco podziałały: ''Demony Normandii'' Mastersona (czy jakoś tak), kilka książek Koontza, mitologia Celtów i eseje Sapkowskiego o rycerzach Okrągłego Stołu i długie, nocne rozmowy z Sinah. I chyba jeszcze parę filmów z Fredem Astaire... bodajże ''Jedwabne pończoszki''. I soundtrack ze Spirited Away.
A reszta to jakoś tak... sama przychodzila.

Od tego czasu sporo się zmieniło i teraz już inspirują mnie zupełnie inne rzeczy.

Ok, Beksińskim nawet ja mogłabym się zainspirować. Za poezję wolę się nie zabierać, bo u mnie ciężko z interpretacją (co ciekawe, w liceum szło mi to dość dobrze, ale się wypaliłam).
Pamiętam jak byłam w Nocy z Muzeum w Bydgoszczy na różnego rodzaju wystawach i ekspozycjach. Inspirujace były dla mnie przedmiotu codziennego użytku z czasów dawnego osadnictwa niż galeria sztuki nowoczesnej, na widok której mocno kręciłam nosem :p A ponoć były tam obrazy dość sławnych malarzy, fajnie tylko, że nie pamiętam nazwisk _^_

Ja nie mogę się zainspirować Beksińskim wiedząc, jak mroczną i wyniszczającą miał osobowość

Ja nie mam rodzeństwa ale właśnie z Kórczakiem tak mam. W sumie, napisałam już parę własnych opowiadań ( w tym kolosalnego kolosa) i co zabawne, Kórczak lepiej zna je ode mnie. Więc tak, takie osoby są inspiracją


I muzyka z Ruchomego zamku Hauru.


No fakt, dwie szkoły.

nie ma dzieła bez autora

i nie można interpretować dzieła przez autora


bardzo pomocne .

Ostatnio edytowany przez Socki (2011-06-05 16:23:41)

Hmmm czasami w formie peryfrazy. Bardziej w formie nawiązania... albo wypaczenia znaczenia.
No nie wiem. Coś w stylu:

"Wojnę domową śpiewam i głoszę,
Wojnę okrutną, bez broni, bez miecza,
Rycerzów bosych i nagich po trosze,
Same ich tylko męstwo ubezpiecza"


No i wtedy wiadomo, że to parodia Iliady
"Gniew Achillesa, syna Peleja, opiewaj, bogini,. gniew złowrogi, co krocie klęsk na Achajów sprowadził,. wiele potężnych dusz bohaterów w podziemia Hadesu".

Czasami zmieniam sławny cytat, żeby brzmiał głupio, lub nawiązuję do znanego wszystkim wydarzenia i przedstawiam je w krzywym zwierciadle etc. Ale to od tego kto czyta zależy czy to znajdzie czy nie ^^ i jak to zinterpretuje. Ani Krasicki, ani Mickiewicz, ani Potocki, Morsztyn... no nikt nie podaje na tacy takich rzeczy. To są całe smaczki interpretacyjne, które umiejscawiają tekst w kulturze, tworzą powiązania, wskazują do czego porównać ^^

Tak też można. W każdym razie na pierwszych zajęciach z literatury powiedzieli nam prawdę życiową no. 1 : Nie ma tekstu bez innych tekstów. Zawsze się do czegoś odwołasz, czy chcesz tego czy nie:) Więc w sumie, racja, grunt żeby mieć frajdę.

Oj ta muzyka...co ona z ludźmi robi

Ja się kiedyś bawiłam tak z Kórczakiem, że miałyśmy zamknąć oczy, posłuchać fragmentu muzyki i powiedzieć co widzimy.

np. http://www.youtube.com/watch?v=2kur7kqTwYI

i co widzisz?

a potem coś takiego...

http://www.youtube.com/watch?v=hGppeu1iAIg


i co widzisz ?

głupie ale... czasami można na coś wpaść :3

Ostatnio edytowany przez Socki (2011-06-06 20:14:01)

No mi my- beloved- and- only- friend  zabił ćwieka tym

http://www.youtube.com/watch?v=pm3Q-cLJXo8

facet! Skąd on to wytrzasnął ? Jaki facet słucha czegoś takiego?

Posłuchaj tego, po tym nie przychodzi do głowy nic... normalnego.

;3 super. Nie wiem czemu skojarzyło mi się z tym http://www.youtube.com/watch?v=4MR6D7tL38U

Tak sobie pomyślałam o FIlii ...mogłaby świeć taką operę z elementami nowoczesnej muzyki..


np. http://www.youtube.com/watch?v=C2ODfuMMyss 

nie dobra, wygłupiam się. Ale taką skale mogłaby mieć.

Ostatnio edytowany przez Socki (2011-06-06 23:06:45)

http://www.youtube.com/watch?v=O17bUw8luHs

obawiam się, że sama by nie dała rady. Ale, może słynąć z nieziemskiego głosu Hm, fajnie by było jakoś zmiksować tą piosenkę( co podałaś) z takimi wyciągnięciami??( nie wiem jak to się nazywa fachowo ale wiem, że się wyciąga ) jak wrzuciłam^^

No jak nie? Napiszemy - śpiewała np. sopranem dramatycznym , dodamy *

a pod * przypis: jak chcecie usłyszeć sopran dramatyczny to posłuchajcie Marii Eywing

http://www.youtube.com/watch?v=cF5QONMT … re=related

:3

A resztę załatwi się opisując reakcję słuchaczy. Że ciary na plecach, że poruszenie, że nikt by się nie spodziewał, że tak niepozorna dziewczyna może tak śpiewać etc.