Hm, na ortografię nie zwracam uwagi z tego prostego powodu, że mieszkam i pracuję z dysortografikiem, więc przymykam na to oko, co nie znaczy, że mnie nie to nie razi. To co najbardziej denerwuje mnie w ficach to nadużywanie przekleństw (a polski to taki piękny język), druga rzecz to odbieganie od tematu (czytałam fica gdzie jego 80% było poświęcone bezsensownej kłótni między... postaciami nie związanymi ze Slayersami, co gorsza tymi postaciami była autorka i jej koleżanki. Odechciewało się czytać...

WOHA są takie?!?!?!?!?!?


Dziecko Xellosa i Filii.... LOL....muszę to przemyśleć XDXD (ok, żartowałam)
NIE! Tak nie może być!!!
Filia umrze... A Xellos i Zehir zaadoptują Valla.

Guenh ... jest wierszyk Tuwima o interpunkcji


Marry Sue!!! To się nazywa Marry Sue <- gdy ktoś wciska do opowiadania SuperHiperOtakuMena fakt to boli.

Ale wiecie co mnie jeszcze wkurza .... Puk puk! - Kto tam?- To ja!- Spadaj!- Chcę herbaty!- To chodź!
Kiedyś chciałam sobie zrobić jaja i pokazać tę scenkę w wykrzywionym lustrze ale, chyba już po ptokach ;(

O, w fanfikach nie lubiłam motywu second generation gdzie nowe postacie odgrywały główne role. Dla mnie to po prostu już nie Slayersi.
Co do dziecka, mam pewien złośliwy pomysł, który będzie dość istotny dla fabuły i mam nadzieję, że mi to wyjdzie w przystępny sposób :] Z jednej strony chciałabym się podzielić pomysłami do mojego fanfika, ale z drugiej jak już je powiem to będzie spoiler i nie będzie zabawy

Riley, jeżeli czytałaś moje "Przepraszam" na Tanuki to pewnie dostałaś próchnicy od nadmiaru cukru w końcowej scenie Ale prawda jest taka, że to było pisane X lat temu i taka była moda na słodkie zakończenia. Teraz chcę do wszystkiego podejść od nowa i dlatego ciągle próbuję wczuć się w psychikę bohaterów i odpowiedzieć sobie na pytanie "co by zrobili w danej sytuacji?" Poza tym happy end jest zbyt oklepany sam w sobie, pozostawia niedosyt, tym bardziej jeżeli bierzemy pod nóż związek Xellosa i Filii

Dlatego twierdzę, że Socki wprowadziła jakiś powiew świeżości, wreszcie mamy coś innego. Ja mam z tym problem bo stare przyzwyczajenia za mocno mi się wyryły na mózgu _^_
Pamiętam, że miałam swoich ulubionych autorów, którzy pisali całkiem rzeczowo. Były to m.in. Charatka i Aurora z FanSlayers (a propos, myślałam już kilka razy rzeczy zrobić koszulki na konwent z napisem FanSlayers żeby starych ludzi odnaleźć ), lubiłam też fanfik pt. Waniliowe Sny.

Może też m.in. dlatego nie potrafię się zbytnio zabrać za pisanie? Chcę spełnić oczekiwania odbiorców, którzy zostali, a te oczekiwania są wysokie. Widać to po tym co tutaj piszemy. Nie wystarczy pisać co się chce, trzeba to zrobić z wyczuciem.

Ale tak działa marketing. Robisz wszystko pod klienta
Dziękuję, że uważasz mnie za autora wartego uwagi, ale jak każdy autor uważam, że moje prace pozostawiają dużo do życzenia
Chociażby mój "Barwniczek". Jest tam chyba wszystko co powinno irytować wymagającego odbiorcę. No ale cóż, miałam widocznie potrzebę napisania takiego dziwoląga, pamiętam tylko, że koniecznie chciałam napisać komedię. Czy mi się udało, nie wiem. Wiem tylko, że jakiś znany pisarz kiedyś powiedział, że to jest największa sztuka napisać komedię

Kto pamięta powtarzający się motyw robienia naleśników/jajecznicy przez Xellosa? Za którymś razem to też już zaczynało denerwować.

Wydaje mi się też, że dużym problemem jest wstęp. Praktycznie rzecz ujmując od tego zależy czy fik wyda nam się interesujący czy nie. A ciężko wyjść ze stereotypu, że Filia mieszkała w lesie w domku z dala od ludzi. Moje "Przeznaczenie" też się tak zaczynało... Wspomniane naleśniki też chyba były...

No ja też lubię jak się kończy słodko bo tego chce moja dusza, ale w ich związku aż się prosi o coś więcej

Ja nad swoim fikiem już za długo myślę, mam tylko masę notatek. Potrafię wstać o 2 w nocy żeby napisać na kartce jakiś pomysł, bo wiem, że na drugi dzień nic nie będę pamiętać.

Jaka książka? Można kupić? :>

Teraz się tak skapnęłam, że mam ten sam problem co Guenh, a mianowicie interpunkcja. Chyba już wolę jak jest więcej tych przecinków niż mniej

moim wstydem są duże i małe litery... wolę pisać wszystko z małych (nawet jak rozpoczynam zdanie) xD

a najlepszą komedią jest to, ze w 6 podstawówki byłam finalistką konkursu ortograficznego w Pń xDDD

Ja studiuję polski... to też komedia

Ja mam zajęcia z redagowania tekstów.


A wracając do nielubienia ficów. Wkurza mnie parring F/V- sorry ale to dla mnie kazirodztwo

pffff spalić !

Bo Xell ma okropną fryzurę. Dlatego .

Chyba wiem o czym mówisz. I często te odautorskie wtręty ( wiem, że tak nie jest ale ja tak napiszę). I boli mnie wypaczanie charakterów( nie tylko w slayersach). Znaczy, tego nie da się uniknąć ale są fice, w których owszem, bohater się zmienia ale z określonych powodów. Bo wydarzyło się to to i to i dlatego zrobił to i tamto.

Za to kiedy Lina nagle staje się apatyczną wyznawczynią stoicyzmu... to trochę dziwne.

E tam...  nie ma fica bezbłędnego. No i każdy lubi coś innego. Ja np. lubię słodkie fice ale nie potrafię o tym pisać. Też w sumie błąd, bo po co się za to biorę skoro mi nie wychodzi ? Ale przynajmniej mam teksty zredagowane(pewnie dlatego że mam zajęcia z redagowania tekstów)

No... nie wiem. Ja lubię kiedy oboje się zapierają nogami i nogami a i tak coś ich pcha do siebie. Ale bez zbędnych cierpień. Nie ze strony Xellosa... ew. że przez niego rozwala się coś w życiu Filii. Ale... hm, lubię ich jako takie dwa starocie. Już nie ma nikogo kto by walczył, wszystko się skończyło, zostali tylko oni. Przypominają mi parę staruszków którzy za wiele razem przeżyli by żyć oddzielnie. No wiesz, są zbyt różni  na taką miłość w dosłownym tego słowa znaczeniu... ale mogą być tylko ze sobą. Ciężko mi to dobrze opisać ale mam nadzieję, że wiesz o co mniej więcej mi chodzi.