Co do tych nowych postaci o których było wspomniane. Meitsa napisałaś "Jedyny minus to może taki, że przypisałam jej męczeńską rolę Pani Przeznaczenia... Tylko, że to cały sens mojej opowieści ^^'"  No to chyba nie jest w takim razie taki niewinny zabieg. Z tego rozumiem ,że fabułe oparłaś o zmyśloną postać. Mnie takie coś obrazu odpycha od przeczytania fica. Druga sprawa ,że to żadne tłumaczenie, że nadajesz postaci swój tylko nick a jej osobowość to Twoje "wymarzone ja" . Szczerze mówiąć wolałabym ,żeby to było w takim razie Twoje prawdziwe ja , bo chcociaż byśmy się może czegoś nowego ciekawego o Tobie dowiedzieli. A tak to tylko odkrywasz swoje słabości. Bo jeśli napiszesz ,że np postać miała piękne błyszćzące długie włosy, tańczyła niczym młody Bóg i była towarzyska to dajesz czytającemu informacje ,że masz kompleksy co do swoich włosów, masz dwie lewe nogi i nie masz siły przebicia. Ale, może mam wypaczone zdanie przez ficki z autorem w roli głównej. Może nie trafiłam w tym temacie na nic godnego uwagi. A co do ogólnie dodawanych postaci to staram się je tolerować.Są bo są. Np w Dodzie i Kluczu jedyna postać, która wyszła jak dla mnie poza łamy "zmyślonej więc nie istotnej" jest Shinigami. Postać jest przemyślana i wzbudza sympatie. Ja zdążyłam ,się już na tyle do niej przywiązać ,że stała się dla mnie troche nieodłączną częścią Slayersów. Dodam ,ze np jakby wszystkie dodatkowo wymyślone postacie w Dodzie i Kluczu umarły to bym najwyżej powiedziała "szkoda" to w jej wypadku było by mi naprawde przykro i chyba bym się pogniewała na Socki.

Ale wiesz, to chyba jeszcze zależy, jakie to sa te autorskie postacie. Jeśli porządnie wykreowane, to ja nie mam nic przeciw, na ten przyklad.
Swoją drogą, są autorzy, którzy zaczynają właśnie od ficów, wiecie... Jest taka mloda pisardka, Cassandra Claire. Zanim została pisarką, strzeliła fika do Harrego Pottera. W cholerę długiego. I kilka takich humorystycznych do Władcy Pierścieni (Pamiętnik Legolasa, Pamietnik Aragorna to własnie jej).

A z polskiej sceny nic gorszego, co opisałam dwa posty dalej, nie widziałam. A fuj, ble. Jak macie mocne nerwy, to jest na poprzedniej stronie.

Ano. Niestety.

E, wiesz... Nie wiem, czy dobrze kojarzę, że koncept twojej postaci jest starszy od Twojego nicka? A swoja drogą, to wydaje mi się, że każdy daje swoim postaciom kawalek siebie, chociażby i odległy.

Inna sprawa - jesli postacie są odzwierciedleniem autora, to co Lina Inverse mówi o swoim twórcy? Że jest bardzo kreatywny, że ma niesamowitą wyobraźnię itp, itd. Ale co możemy powiedziec o jego charakterze na podstawie postaci?

Z tego by wynikało, że Kanzaka jest najbardziej podobny do LoN. Bo na dobrą sprawę o niej też niewiele wiadomo, poza tym, że jest wszystkimi niczym. No dobrze, to jest nadinterpretacja...

Ale wracając do fanfików - ja nie mam nic do postaci autorskich i nawet alter ego autorów mnie nie zraża, o ile nie działa to na zasadzie, którą od tamtej dziewczyny prywatnie ochrzciłam sobie "Zasadą Aiki" - tworzymy sobie postać, dajemy jej wszystko to, co naszym zdaniem powinna mieć (Mary Sue) i chrzcimy nickiem/ulubionym imieniem. A potem czynimy ją obiektem zainteresowań głównego bohatera i przy okazji wszystkich innych samców w okolicy.

Myślę, że akurat Meitsa nas pozytywnie zaskoczy.

Charat, a skąd taka teoria na temat postaci i mojego nicka? Na samym początku była Meitsa - ot po prostu wymyśliłam sobie nick. Potem stworzyłam postać, z którą jakby się utożsamiałam (ale do dziś nie wiem na czym to utożsamianie ma polegać, bo wszystko mi się pomieszało). Potem pojawili się Slayersi, chęć pisania no i żeby coś się działo w fanfiku potrzebowałam nowej postaci a moja była już gotowa tylko trzeba było ją trochę podrasować. Na chwilę obecną jest to bardziej postać wymyślona przeze mnie niż ja sama. A nick? Ja go po prostu kocham za jego oryginalność i nie wyobrażam sobie żebym go nie wykorzystała! I tutaj mamy problem bo Meitsa to ja i Meitsa to postać w Przeznaczeniu i nie wiem jak to teraz czytelnicy odbiorą... ^^'

A nie wiem. Tak mi przyszlo do głowy.
Genralnie, to mój nick nie jest wcale taki oryginalny i jedyne, gdzie go używam, to kiedy się pojawiam, by narratorować.

Mei, wydaje mi się, że wszystko zależy od tego, co napiszesz. I jeśli masz chociażby tyciuchną świadomość, że w tekście kreujesz postać a nie spełniasz swoich fantazji typu "Mój ci on, innym wara" to jest dobrze.
Ja się na pewno czepiać nie będę.

No i lubię imiona na M.

Ano, ja to tak widzę.

A jeszcze tak nawiązując do tego, co napisała Socki z kilka postów wyżej: to dostałam kiedyś bardzo łzawego maila z zapytaniem, dlaczego ja robię z Amelii dobrą bohaterkę. Bo przecież jest taka beznadziejna, dziecinna i w ogóle. A ja, chociaż fajnie piszę, to chyba jestem jakaś opóźniona albo oglądałam tylko dwa odcinki z całych Slayers, bo jakbym obejrzała do końca, to bym się przekonała, że Zel powinien być z Liną i tylko z nią. Więc ona mnie prosi, żebym ja łaskawie zabiła Amelię w swoim fiku i połączyła Zela z Liną, bo jak nie to autorka tego listu się potnie z rozpaczy.
Tak, dobrze przeczytaliście... Potnie się z rozpaczy. Z powodu fika. Którego nikt jej nie kazał czytać.

Może okrutnie to zabrzmi, ale płakałam ze śmiechu nad tym mailem (był trochę... niepoprawny gramatyczno-ortograficznie, wręcz bym użyła okreslenia ortografia dramatyczna) ale jakoś udało mi się w poważnym tonie odpisać dziewczynie, żeby się tak nie przejmowała, bo na pewno znajdzie się jakiś fic, który jej dogodzi, może niekoniecznie mojego autorstwa, bo nie mam zamiaru sobie naginac fabuły tak, by zabić potrzebną mi postać.

Co, jak się okazało było błędem, bo otrzymałam odpowiedź jeszcze bardziej dramatyczną - capslock, zero znaków przystankowych, te sprawy - że jak to potrzebną, chyba mi wyraźnie napisała, że Amelia to bezużyteczna mała dziwka (dokladnie, tylko poprawilam pisownię) a Zel powinien być z nią i tylko z nią, gdyż autorka tego listu jest Liną Inverse (albo się identyfikuje, trudno się było rozeznać) i doigrałam się, bo oto idzie odebrać sobie życie. Dalej następował dopisek już bez capslocka, ale dalej niepoprawny ortograficznie, rzekomo od jej kumpelki, która w trosce o życie przyjaciółki prosi mnie o zabicie bezużytecznej (z tym samym błędem przez rz) księżniczki.

Na co Charat był odpisał, że jak już fałszywa Lina wyprawi się na tamten świat, to ma pozdrowić Hellmastera. Chamskie, ale skuteczne.

Jak macie jakies takie kwiatki, to się dzielcie. Aikę i jej xello-obsesję już gdzieś wyżej wymieniałam. A więcej fanek krejzolek nie było.

No niby tak. Z drugiej strony, troszkę się obawialam, że dziewuszka faktycznie coś sobie zrobi. Z drugiej strony, nie sądzilam, że fik może tyle emocji wywołać. Swoją drogą, to wiem, że Akai miała z tą lasencją jeszcze większe przeboje, a mnie się oberwało niejako "przy okazji", bo dziewczątko wyczaiło, że jesteśmy siostrami. I nie wiem, na co liczyła. Że ją poprę i zacznę siostrę prostować, czy co...

Ja w ogóle mam teraz lekką obawę przed umieszczaniem swych dzieł w necie. Ale nie przez krejzolki, tylko ze względu na wstyd. Jak teraz patrzę na swoje stare wypocinki... znalazłam u siebie słowo "też" przez rz.

Opada wszystko.

Guenh, nie wiedziałaś?
Charat, a wam współczuję. A jeżeli boisz się o błędy to są tu osoby, które zrobią ci korektę, a do szuflady nie ma co swojej twórczości chować bo jak już zdążyłaś zauważyć książki prezentujące niski poziom mogą być bestsellerami. Wiedząc, że coś wartościowego może nie ujrzeć światła dziennego jestem jak najbardziej za tym żeby pokazywać swoje prace

To ja jaszcze doprecyzuję. Akai Murasaki  i ty ... jesteście siostrami ? Pytam czy Murasaki bo tą kojarzę ale mało ficów czytam i może są inne Akai.

Kurcze! Wam to fajnie! Ja to się rodzeństwa nie doczekałam. Wiem, że przede mną urodziła się dziewczynka ale zmarła a po mnie już chyba rodzicom odechciało się eksperymentów. Poza tym rozwiedli się, więc mogę liczyć tylko na przyrodnie rodzeństwo ... ale chyba prędzej doczekam się własnych dzieci

A jeszcze co do takich fajowych historii... ja za wiele takich przygód nie miałam. No... jak skończyłam Doda dostałam w ciągu trzech dni około sześćdziesięciu mailów ... a każdy mniej więcej zaczynał się tak "Jak mogłaś?!" ... no ale to tylko raz. Poza tym miałam raczej spokój. Za to co Kórczak miała przygody....uuuu ona jeszcze kiedyś siedziała w fandomie HP i niektórzy chcieli, żeby im też betowała. To co Kórczak dostawała do przeczytania to ludzkie pojęcie przechodzi. Kiedyś dostała slayersowski fic pisany w notatniku.. błąd na błędzie. Było wszystko- stylistyczne, ortograficzne, interpunkcyjne. Kórczak odpisała autorce, że nie sprawdzi dopóki ta nie zrobi czegoś z błędami ... i dzień później dostała nienawistnego maila, że sprawdzanie błędów to robota bety i powinna czuć się zaszczycona. Oo"""" I tekst dnia "Bo nie doceniasz prawdziwej sztuki"  YAAAY!!!

Ano. To rzeczywiście. Nie do pozazdroszczenia.
O, a Kórczak betuje do HP? Zdaje się, że wszystkie porządne bety to robią. Może dlatego, że HP ma ogromny fandom.

Odnośnie doprecyzowania: Akai Murasaki vel Dżuma to moja siostra, jak najbardziej rodzona. Tak.

Soy Sinah, dzisiaj po prostu Sinah - się okazało, że mój syn, ale to już pokrewieństwo dusz.

Naaah. To dosyć skomplikowane, ale nie, nie łączy nas żadna romantyczna relacja. Chociaż, jest bardzo ważną postacią w moim życiu, nie ukrywam. Inaczej bym nie mówiła 'syn'. No i dużo osób tak myślało/bądź myśli. Swoją drogą, to były dwie takie niespodzianki: Radykalny Ed to faktycznie kobitka, a pisała jako chłopak, a Sinah... hmm, jak mówiłam, skomplikowane

A druga sprawa, że ja się do stałych związków i randkowania nie nadaję. Simple.

To i tak masz szersze znajomości niż ja. Moje opierają się głównie na Fanslayers, Namagomi i Kazoku. I chyba, jedyne, co się tak naprawdę przerodziło w najszczerszą przyjaźń, owocującą wciaż pęczniejącymi archiwami, postaciami i odrębnymi światami, to moja znajomość z Sinah właśnie.
Za to jestem slayersowemu fandomowi nieskończenie wdzięczna.

Ano, ano. W sumie, to przez tych Slayersów sporo ostatnio myślę o minionych czasach. Heh, jakim to człowiek był szczeniakiem wtedy...

Ale same dobre rzeczy z tego wynikły, więc nie narzekam. Tak, nawet te dziwne maile Liczę to jako urozmaicenie. No i pchnęło mnie to do tworzenia autorskich postaci...

W ogóle, same plusy. Tylko trochę żałuję, że przed Slayersami zrezygnowałam z rysowania. Ale cóż. Nie można mieć wszystkiego w życiu.