Jako potwierdzenie mojej teorii, cytat z Klucza:

- No właśnie! Chcesz wyjść za Zehira i chcesz go kochać… a to, że twoje serce twierdzi inaczej. No ale przecież to tylko serce! - Zaczął ironizować.- Kto by się go tam słuchał. Boli? E tam, można wyciąć.

Tylko sęk w tym, że jak je wytniesz, to najprawdopodobniej umrzesz. A jak tego nie zrobisz to najprawdopodobniej zwariujesz. Bo każdego dnia budząc się obok Zehira będziesz myślała o demonie. I nic tego nie zmieni. Kochasz albo nie kochasz. Koniec. Możesz udawać, że kochasz. Możesz się do niego przyzwyczaić, całe życie przeżyć w przyjaźni i zrozumieniu… założyć rodzinę a pomimo tego, w środku będziesz czuła żałosną pustkę. I wiesz, że tak się stanie. Gdybyś unikała demona, tak jak ci radziłem, może rzeczywiście pokochałabyś Zehira i żyła w prawdziwym szczęściu. A teraz już jest za późno, już posmakowałaś czegoś innego. Wrócisz i do końca dni będziesz rozpaczała, bo pamięć pozostanie… a wystarczyło mnie słuchać.

Może Vaal nie miał stuprocentowej racji, ale jakąś tam rację miał na pewno. Ciężko cieszyć się szczęściem dzielonym z osobą, która wskakuje na miejsce prawdziwej miłości (dla wyjaśnienia - "prawdziwej" nie w sensie że "najsłuszniejszej i najrozsądniejszej", a w sensie kompletnego zatopienia się w innej osobie). To, że uczucie pomiędzy Xellosem a Filią jest wynikiem dziwnego błędu wszechświata paradoksalnie pogarsza (polepsza?) sytuację - są sobie przeznaczeni. Nawet jeśli żaden wyższy autorytet (myślę o bogach) się z tym nie zgadza, to jednak na to pozwolił i zamiast to naprawić - rozkazuje naprawić to im. A wobec miłości, która zapisana została na kartach przeznaczenia (przepraszam, że tak pompatycznie, ale zmusza mnie do tego opowieść, bo było nie było jest to fantastyka), nikt się nie oprze.

Gdyby Filia rozstrzygnęła swój dylemat na korzyść rozsądku, skończyłaby najprawdopodobniej wedle przepowiedni Vaala.
Gdyby została z Xellosem... Nie jest mi tak trudno to sobie wyobrazić. Podam może naiwny przykład z Piratów z Karaibów - zakochana kobieta co 10 lat przychodzi na brzeg morza, by spotkać się na kilka godzin z ukochanym. Głupie? Pewnie tak, ale kto powiedział że miłość stoi w ryzach rozsądku? To są wręcz oksymorony! Jeśli kobieta choćby na jeden dzień może cieszyć się taką dziwną, nieodgadnioną, ale niezwykle intensywną miłością, to jest najszczęśliwszą osobą na świecie!

Może inaczej: Uważam, że nieprzypadkowo w Kluczu pojawia się wątek totalnie znudzonego byciem królem Zelgadisa. Gdyby się dokładniej przyjrzeć, jest on w niemal tej samej sytuacji, co Filia. Oboje nie są typem istot, które lubują się w życiu w "zamknięciu". Różni ich jedynie to, że Zelgadis podjął już taką decyzję, a Filia jest tuż przed tej decyzji podjęciem. No i oczywiście to, że Zelgadis w ostatecznym rozrachunku na 90% wybrałby Amelię, nie Linę [no bo LinaxGourry to totalnie nierozerwalny pairing i tyle]. Ciekawym by było, gdyby ucięli sobie na ten temat pogawędkę. Baaardzo ciekawym. SOCKIII???

Niby tak, ale nie jest określonym czy Slayersi rozgrywali się na terenach Japonii. Oczywiście, że serię stworzyli Japończycy i nadali postaciom pewne cechy typowe dla ich narodu, aaaale musisz przyznać że canon pairing LinaxGourry nie pasują do schematu, który opisałaś.
Cytatem walnęłam tak łatwo, bo akurat odświeżałam sobie ten rozdział

Co do Zela - jest w podobnej sytuacji, co Filia, ale przeżywa ten problem już po tym, jak zdecydował się związać z Amelią. Jego dylemat rozgrywa się więc na zupełnie innych fundamentach. On najpierw pokochał Amelię, a dopiero potem zwrócił uwagę na Linę (czy może z braku laku pozwolił sobie na rozwinięcie dawnego "crusha" - w pierwszej serii Slayers ZelgadisxLina byli moim OTP była tam siakaś chemia). Być może Lina kojarzy mu się tylko z wolnością, którą kiedyś mógł się cieszyć i to właśnie w tej wolności jest zakochany...Nie w Linie. Taki typowy kryzys wieku średniego (przepraszam, jeśli nadinterpretuję). W przypadku Filii jest akurat odwrotnie - według mnie ona najpierw poczuła coś do Xellosa, a dopiero potem do Zehira. Nie wiem dlaczego, ale wydaje mi się że kolejność jest ważna